Bilemezsin ne zaman ve nerede kaybolacağını. Unutulursun yaşanmışlıklar arasında hatıralara bile sığmazsın artık. Kendini dünyaya ait hissetmezsin işte o anda tüm renkler tek düze dökülür ve hiçbir şeyi isimlendiremezsin.
Neresinde varım ben bu senaryonun diye düşünmeye başlarsın. Neresinden tutmak istesen de onun sana gösterdiği yere varıp orada tutunmak için çabalarsın aslında. Senin elinden gelen bu senaryoya nasıl müdahale ederim değil de bu senaryoyu daha güzel ve istikrarlı bir şekilde oynarım olmalı değil mi? Demişti diyeceksin içindeki sese.
Peki doğdun doğalı her istediğin şeyi sen mi yaptın. Mesela müzik yaptın, şarkı söyledin bunları bir anda aklına gelerek hadi ben bunu yapmalıyım diye kendine komut vererek mi yaptın. Öyle ise sen bir makineden ne kadar farklı olabilirsin diye hiç düşünmedin mi? Hiç farkında değil misin bir ışığın görünmese de sana yol gösterdiğinin.
Yanlış bir rol de olman senin suçun aslında. Bunu farkına vardığında demiyor musun ben artık bunu yapamamalıyım diye. Herkes kahraman olmak ister yazılmış bir senaryoda. Ama bu senaryoda oynanacak oyun ve karakterler belirlenmiştir. Bir yazıcı tarafından sonunun nasıl biteceği kurallaştırılmıştır. Ama senin oynadığın senaryoda oyuncu belirli fakat gitmek istediğin yolu kendin çiziyorsun ve sonunu da kendi yaptıkların belirlemiyor mu? Kuraları belirlenmiş bir senaryo da katil isen katil olarak kalmak zorundasın. Ama senin senaryonda yaptıkların yüzünden sen artık hep bu kötülükleri yapmak zorunda olmamalısın. Kimse seni yönlendirmiyor ise sadece iyilikte yapamazsın bu senaryoda kötülükte devamlı seninle birlikte gezecek ve hataya düşüp ikisini ayırt edemeyeceksin. Ama bu senaryo sadece sana göre hazırlanmış ve sadece senin için var. Senaryoda asla yan roller yok herkes kendi senaryosuyla bağıntılı bir başrol olarak oynamaya devam ediyor olduğunu unutmamalısın.
MUSA SOLAK
