-
10 Aralık 2019 İrem Sarıkaya
Meğer kaderimin bir oyunuymuş, çaldığım her kapı tıpkı seninkine benzeyecek ama asla sen olmayacak...Yokluğunun sancısını en çok hissettiğim zamanların birinde İstanbul'a gittim, Nisandı. İstanbul'a bahar gelmek üzereydi. Yokluğunu kalbime sığdırmaya çalıştıkça kalbimi ikiye bölmeye çalışıyordu, beni böyle bir sona kurban edemezsin der gibi. Evlere sığamıyordum. Yine böyle bi...
-
01 Aralık 2019 İrem Sarıkaya
Çıkmaz sokaklarım sana çıkıyor yine. Burnumun direği sokağından sola sapıyorum, tam kalbimin ortasına. Hava soğuk, üşüyorum, bilirsin böyle zamanlarda kırmızı burnumdan öperdin. Kuşlar uyuyor, köpekler sıcak bir köşe bulmuş yatıyor, Hollanda her yıl batmaya devam ediyor. Ben sana geliyorum. Sana gelmek, ya da sana gelmeye niyetlenmek içimde her zaman çiçekler açtırıyor. Işık...
-
18 Kasım 2019 İrem Sarıkaya
"Biri'nin" yoğun isteği üzerine oturdum mutluluk için birkaç cümle kurmaya karar verdim. Bugüne kadar hep yaşadığım kötü tecrübeler ve mutsuzluklar üzerine yazdığım için beni mutlu eden şeyleri yazmaya vakit ayırmadım. Hal böyle olunca yabancılaşıyorsun.
Mutluluk çok yüklü bir kelime. Eğer sadece kendinizi iyi hissetmek için kullanıyorsanız çok kalıcı olacağını düşünmüyor...
-
13 Kasım 2019 İrem Sarıkaya
Bugüne kadar birçok doğum, birçok kayıp ve birçokta hayata tutunma sahnesine şahit oldum. Bunları yazamadım tabi ki. Ama ilk defa ölümle ilgili bir yazı yazmaya karar verdim.
Her ölüm erken ölümdür ama bazı istisnalar var ki... Vaktinden çok önce kaybettiklerimiz. Ben de çok sevdiğimi çok erken kaybettim. İlk başlarda ne tepki vereceğimi bilemedim biri beni dondurmuştu sa...
-
11 Kasım 2019 İrem Sarıkaya
Hayatımda pek bir değişiklik yok olunca da alışmışım ilk önce arayıp sana anlatmaya şimdi anlatamayınca yaşanmamış gibi oluyor. O yüzden aklımdayken, izninle biraz anlatacağım. Aynı evde oturuyorum, evin eşyaları hala aynı, hala aynı sıkıntılarla boğuşuyorum... Hala aynı kişilerle görüşüyorum. Bazen kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. Çırpındıkça batıyormuş gibi. Sanırım tam...
-
11 Kasım 2019 Arzu Ural
İnsana en çok zarar veren sevdikleri midir? Yoksa insan en
çok sevdiğine mi zarar verir?
Onlar değil mi zaaflarımızı, en zayıf noktalarımızı bilen. Onların yanında olmaz mı en savunmasız
hallerimiz? Sormadan sorgulamadan ne söylerlerse inanmaz mı kalbimiz?
Yüzümüzü düşmana sırtımızı sevdiklerimize dönmedik mi?
En güvendiğimiz değil miydi bizi sırtımızdan hançerl...
-
01 Kasım 2019 İrem Sarıkaya
Nereden başlayacağım hiç bilmiyorum Osman. Uzun bir yazı umarım senin sıkmaz. Ama sonuna kadar okumanı istiyorum... İlk görüşte anlamıştım doğru adamın sen olduğunu. Var olmayan ülkemin en güzel bahçesinde, mor salkımların arasında beni bekleyen senmişsin... İnsan olmanın erdemi imkansıza karşı gösterilen duruşsa şayet, başım çok dik Osman. İçimdekileri bilsen koşar boynuma ...
-
28 Ekim 2019 İrem Sarıkaya
Sevgi hiçbir zaman dilenilen bir şey olmadı Osman. Gözünün içine beni sev diye kaç defa bakmışım. . Kızmıyorum ama sana, sevmeyene hesap sorulmaz, neden sevmedin denilmez, sevmemiştir. Şartlar el vermemiştir, sevesi yokmuştur. Bazı şeyler olmayınca olmuyormuş ama içten içe olmasını istemek çok yoruyormuş Osman. Söyleseler inanmazdım ama bu akşamüstü ben seni sevmekten yoruld...